Κάθε χρόνο, την 10η ημέρα του Τσε-Λου, του σεληνιακού μήνα του Θιβετιανού ημερολογίου, η πολιτεία του Λαντάκ βάζει τα καλά της για να γιορτάσει με τις γιορτές Χέμις. Είναι μία διήμερη φιέστα που τιμά τη γέννηση του Γκουρού Παντμασαμπχάβα, και φιλοξενείται στο μοναστήρι Χέμις, που για αυτές τις δύο ημέρες φορά τα πιο φανταχτερά του χρώματα, και μαζί του οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής που συγκεντρώνονται εδώ με τις πιο λαμπερές τους φορεσιές. Είναι άλλωστε η μεγαλύτερη βουδιστική γιορτή του Λαντάκ και δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Οι χοροί γύρω από τον κεντρικό ιστό με τη σημαία, τα τύμπανα και τα κύμβαλα ξεσηκώνουν την (καθόλη τη διάρκεια του υπόλοιπου έτους) ερημική τοποθεσία…
Κεντρικό ρόλο στη γιορτή διαδραματίζουν οι χοροί με τις μάσκες, «ο χορός Τσαμ», όπως λέγεται, που αναπαριστά τον θρίαμβο του καλού πάνω στο κακό. Αποτελούν μάλλον την κορύφωση της γιορτής, που παράλληλα συνοδεύονται από ιερά δρώμενα που κρατούν σταθερά την προσήλωση των παρευρισκόμενων θεατών.


^{Hemis Monastery at Leh, Ladakh India}
Το τέλος της γιορτής σηματοδοτείται από τη στιγμή όπου καταστρέφεται το άγαλμα που αντιπροσωπεύει τις κακές δυνάμεις, με τα κομμάτια του να πετιούνται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, με τη λειτουργία των ιερέων να φέρνει τον εξαγνισμό της ψυχής μετά τον θάνατο.